สรุป บทที่ 3 วิวัฒนาการการจัดการศึกษาไทย

วิวัฒนาการการจัดการศึกษาไทย ได้บ่งบอกถึงการเปลี่ยนแปลงการศึกษาไทยแต่ละยุคแต่ละสมัย ซึ่งเราต้องศึกษาประวัติและวิวัฒนาการศึกษาของไทยที่ผ่านมาเพื่อที่จะเข้าถึงการเปลี่ยนแปลงที่สําคัญ การศึกษาไทยยุคสมัยโบราณ จัดการศึกษาที่ไมมีระบบและแบบแผน คือ ไมมีระบบโรงเรียน และชันเรียน วัดเป็นแหลงให้ความรู้ มีพระภิกษุเป็นผู้สอนเพียงเพื่อประกอบอาชีพ วิชาความรู้ส่วนใหญ่ที่ถ่ายทอดไมมีการจดบันทึกไว้ แต่จะเป็นการท่องจำเป็นส่วนใหญ่

สมัยกรุงสุโขทัย (พ.ศ.1781-1983)   ผู้ให้กำเนิดอักษรไทยครั้งแรกเมื่อ พ.ศ.1826 คือ พ่อขุนรามคําแหงมหาราช  สถานที่เรียนคือ สํานักสงฆ์หรือวัด

                สมัยกรุงศรีอยุธยา สถานศึกษาที่วัดและบ้าน มีการติดต่อกับชาวตะวันตก จัดตั้งโรงเรียนคริสต์ศาสนาครั้งแรก ประดิษฐ์ตัวพิมพ์อักษรไทยครั้งแรก เรียนวิชาการแบบยุโรป ซึ่งสถาบันทังสองมีส่วนทําให้ประเทศไทยเจริญในทางอักษรศาสตร์ และศิลปะศาสตร์เป็นอันมาก

สมัยกรุงธนบุรีและกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้นคือ กู้ชาติและรวบรวมความเป็นปึกแผ่นและสร้างเมือง การจัดการศึกษาไทยสมัยปฏิรูปเพื่อความอยู่รอดและความก้าวหน้าของ ประเทศ ไปสู่ระบบการศึกษาที่มีแบบแผ่นขึ้น

       

มีจุดมุ่งหมายคือ

                         มุ่งพัฒนาคนให้มีคุณภาพมาตรฐาน ส่งเสริมจริยธรรม คุณธรรม มีวินัยและพลานามัยที่สมบูรณ์  จัดตั้งมหาวิทยาลัยและ ยกฐานะวิทยาลัยเป็นมหาวิทยาลัยยุคพัฒนาเพื่อคุณภาพชีวิตและสังคม มุ่งจัดการศึกษาสู่ระบบสากล ยุคความหวัง มีการปฏิรูปองค์กร ปฏิรูปครูและบุคลากรมุ่งพัฒนาคุณภาพของคนให้เป็นมนุษย์ที่สมบรูณ์   และเตรียมตัวเพื่อที่จะเข้าสู่ยุคที่ การศึกษาเจริญและมีการแข่งขันกันมากขึ้น  เพื่อเตรียมคนที่จะรองรับ บัณฑิตยุคอาเซียน และ ยุคโลกาภิวัตน์ ในปัจจุบัน